MARIA BIERZYŃSKA / OBRAZ / HUTA WARSZAWA VI

Maria Bierzyńska

Huta Warszawa VI

Pastel na papierze, 50 x 65 cm, Data: 10.VI. 1977 rok

Obraz sygnowany, oprawiony w passe partout

Obraz z cyklu Huta Warszawa malowany przez artystkę w czerwcu 1977 roku. Historyczne już przestrzenie nieistniejącej huty, malowane pastelą, pełne barwy, bogate w detale a jednocześnie tworzące na pól abstrakcyjny obraz.

MARIA  BIERZYŃSKA  ( 1928 - 2022)

Ukończyła studia w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1958 roku, na Wydziale Grafiki w pracowni prof. Tadeusza Kulisiewicza i Wydziale Konserwacji pod kierunkiem prof. Bonawentury Lenarta. Artystka uprawia malarstwo, grafikę i rysunek.

Zajmuje się również tkaniną artystyczną, bierze czynny udział w życiu artystycznym, prezentując prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych, uczestnicząc w prezentacjach sztuki w Polsce i za granicą oraz w spotkaniach plenerowych. Prace autorki są ozdobą wielu kolekcji w kraju i na świecie.

Wystawy indywidualne
1969 – Warszawa, Klub AP WSM Żoliborz – malarstwo, grafika
1973 – Warszawa, Klub AP WSM Żoliborz – malarstwo
1975 – Olsztyn BWA – tkanina artystyczna
1975 – Warszawa, Filharmonia Narodowa – tkanina artystyczna
1976 – Łódź, Muzeum Historii Włókiennictwa – tkanina artystyczna
1978 – Kętrzyn, Muzeum – rysunek i malarstwo
1978 – Szczytno, Muzeum – rysunek i malarstwo
1978 – Olsztynek, Dom Kultury – rysunek i malarstwo
1979 – Sierpc, Dom Kultury – malarstwo
1979 – Łęczyca, Dom Kultury – malarstwo
1979 – Warszawa, Klub MPiK – rysunek
1983 – Warszawa, Galeria “VENA” – malarstwo i rysunek
1984 – Jelenia Góra, BWA – malarstwo, rysunek, tkanina
1986 – Stavanger, Norwegia – tkanina artystyczna i rysunek
1990 – Kłodzko, BWA – malarstwo i rysunek
1992 – Jelenia Góra, Dom Kultury – malarstwo i rysunek
1992 – Kalisz, BWA – rysunek
1992 – Zielonka, Dom Kultury – tkanina i rysunek
1995 – Łódź, Galeria ADI ART – TPD – tkanina, akwarele i rysunek
1996 – Zielona Góra, Muzeum i Filharmonia Zielonogórska – tkanina i rysunek
1996 – Sanniki, Dom Kultury – tkanina, rysunek, malarstwo
1996 – Warszawa, Łazienki Królewskie, Stara Kordegarda – tkanina, rysunek, akwarele
1998 – Warszawa, Łazienki Królewskie, Stara Kordegarda – tkanina, malarstwo, rysunek
2000 – Jelenia Góra, Dom Kultury – malarstwo i rysunek
2001 – Warszawa, Galeria Marynistów w Ministerstwie Transportu i Komunikacji

Prace w zbiorach
Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum im. A. Puszkina w Moskwie, Naczelnej Rady Łowieckiej w Warszawie, Społecznego Domu Kultury w Warszawie, Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu, Muzeum Rolnictwa w Łomży, Ministerstwa Kultury i Sztuki, Muzeum w Gdyni, Instytutu Ekologii w Stavanger, Muzeum Tkactwa w Kamiennej Górze.
Oraz w wielu zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

Wyróżnienia
1975 – II Nagroda w Dziale Tkaniny – XXX Lat Zwycięstwa nad Faszyzmem
1980 – Złoty Medal na XII Międzynarodowym Konkursie Sztuki Współczesnej w Paryżu

Dzieła artystki świadczą o rzadkim doborze nasycenie materii całą gamą doznań, przeżyć i przemyśleń. Zakres zainteresowań autorki, powracające w jej twórczości motywy czerpane z wnikliwie obserwowanej flory i fauny, subtelna kolorystyka przybierają kształt osobistej, głębokiej rozmowy z widzem. Zarówno w tkaninie, jaki i w malarstwie Maria Bierzyńska odwołuje się do jego wrażliwości, w sobie tylko właściwy sposób, operując barwą – tak istotnym elementem kompozycji. Jej grafiki i rysunki wprowadzają nas w świat – ten sam, a jednak nieco odmienny. W szkicach i rysunkach odnajdziemy fascynację światem “niecywilizowanym” stymulującym różnorakie refleksje, czasem nostalgię, czasem nastrój tajemniczości, niemal baśniowej grozy… W okresie renesansu rysunku jako dyscypliny sztuki i nieuniknionych eksperymentów tej dziedzinie Maria Bierzyńska przypomina odwieczną rolę rysunku, prezentując swoje studia z natury – zauważone wydarzenia z życia łąk i lasów, architekturę przeszłości, średniowieczne zamki i drewniane podgórskie kościółki. Jest w tych pracach rzetelności wiernego odtworzenia chwil ulotnych i przemijającego piękna – ale jest też nastrój niepowtarzalny, bogactwo szmerów łąkowych i szeptów strumienia: zaproszenie. /Agnieszka Panecka